Isabel: ‘In je eentje zwanger zijn is gewoon zwaar. Siriz gaf mij het vertrouwen dat ik het zélf kon.’

“Ik was 21 en na de zomervakantie zou ik naar het laatste jaar van de Pabo gaan. In februari zou mijn eindstage beginnen, daarna zou ik afstuderen. Ik vond eigenlijk dat ik het best goed voor elkaar had. Totdat ik twee streepjes op mijn zwangerschapstest zag: positief. Ik was zwanger.

Studentenhuis
Ik had nooit gedacht dat zoiets mij zou overkomen. Wég toekomst, dacht ik. En toch wist ik één ding zeker; ik wilde het kindje houden. Ik had alleen geen idee hoe. Mijn ouders wonen ver weg en het studentenhuis waar ik woonde, is nou niet bepaald plek om een kind op te voeden.

Toekomstplan
Ik ging op zoek naar hulp en online vond ik Siriz. Via de chat kwam ik met Annet in contact, zij is maatschappelijk werker. Omdat ik al wist dat ik het kindje wilde houden, was een keuzegesprek niet meer nodig. Maar ik zat vol vragen over hoe ik mijn kindje een goede toekomst kon geven. Ik vond het fijn dat Siriz samen met mij een toekomstplan opstelde en hielp met praktische zaken zoals het afmaken van mijn opleiding en meer inzicht in mijn financiële mogelijkheden.

Zwaar
Daar heb ik veel aan gehad. Tijdens mijn hele zwangerschap. Er was altijd begeleiding, of iemand die luisterde als ik er doorheen zat. In je ééntje zwanger zijn is gewoon zwaar. Toch kreeg ik steeds weer moed om nieuwe stappen te zetten, ook als deze moeilijk waren. Het voelde als teamwork omdat ik het niet alleen hoefde te doen. Juist daardoor kreeg ik het vertrouwen dat ik het zélf kon.

Gelukkig
Ik heb ontdekt dat ik veel kan. Ook als je moeder bent. Zoals mijn opleiding afmaken. Mijn eindstage deed ik na mijn zwangerschapsverlof. Daarna vond ik werk en ik ga nu zelfs een nieuwe opleiding doen. Mijn zoontje is al vier en gaat naar school. Ik ben blij met hem en met de keuzes die ik durfde te maken. Was de hulp van Siriz er niet geweest, dan weet ik niet of ik zo op mezelf had durven vertrouwen. Misschien was ik dan minder goed terecht gekomen dan nu.”